Na een vermoeiende reis vanuit Istrië, kwamen we ’s middags laat aan. De rit hier na toe beloofde veel goeds, want de omgeving is hier schitterend. Hallstatt is dan ook niet voor niks op de lijst van Unesco opgenomen. Behalve duiken zullen we dan ook zeker iets van de omgeving gaan bekijken.
Hallstättersee
Uit alle informatie die ik had gevonden, heb ik me een bepaalde voorstelling over duiken in Oostenrijk gemaakt. De eerste duik in de Hallstättersee moest dit gaan bevestigen. Eerst hadden we informatie ingewonnen bij de duikschool van Gerhard Zauner. Hij wist moeiteloos te vertellen wat hier allemaal te zien is. Voor de duikbassis bevinden zich een paar kruizen en grote
boomstammen van duizenden jaren oud. Richting
Obertraun kan je bij een steile wand duiken en richting Steeg is een duikstek
waar nog oorlogsmateriaal is te vinden. Wij besloten bij de duikbasis te gaan duiken. Dit meer kent een grote rijkdom aan vis, en is dan ook niet voor niets de grootste visleverancier voor vele restaurants hier in de omgeving. Zeer grote snoeken van 1,5 meter kunnen hier voorkomen. Als je een kijkje gaat nemen in Gasthof Hallberg, dan kan je een aantal opgezette exemplaren zien. Hallstättersee ligt op een hoogte van 500 meter en is maar liefst 135 meter diep. Het water is koud, daarom hadden we droogpakken meegenomen. Tijdens het duiken hadden we vrijwel geen direct zonlicht, omdat dit meer tussen de bergen ligt, en de zon op dat moment nog niet hoog genoeg stond. De bodem was zacht en de minst of geringste vinslag veroorzaakt een grote stofexplosie, voorzichtig duiken dus. We hebben die duik weinig vis gezien, een paar baarsjes en een forel. Wel hebben we een ongelofelijke hoeveelheid rotsooi gezien waaronder, accu’s, wielen, een vogelkooitje, potjes, pannen, kerstbomen en nog meer ondefinieerbare zaken. Je kunt je wel voorstellen dat we enig sinds een beetje teleurgesteld waren. Hallstättersee is op deze plek een vuilstort. Gelukkig konden we kiezen uit ruim 30 meren in dit gebied, we gingen het daarom elders proberen.
Hallstatt en omgeving
Naast duiken hebben we hier ook een aantal bezienswaardigheden bezocht. Allereerst is Hallstatt een bezoek
meer dan 1 keer waard.
Vrolijke huisjes en aardige
mensen die de hele dag Grußgott zeggen, is het straatbeeld van dit stadje aan
de Hallstättersee. Vanuit Hallstatt kan je het Salzbergwerk bezoeken. Hier
krijg je te zien hoe al sinds oudsher zout uit een berg wordt gewonnen. Met
een treintje word je in de berg gereden en vandaar uit maak je een wandeltocht
door de berg via kleine gangetjes naar een zoutmeer. Ook de IJsholen in Obertraun zijn een bezoek waard. In de berg groeien grote ijsmassa’s die de vormen van plateaus, stalagmieten en stalactieten aannemen. Als je dan nog niet genoeg grotten gezien hebt, dan kan je ook nog het Mamoethol bezoeken, een gigantische grot in een berg.
De Grundlsee
Om bij de Grundlsee te komen moesten we drie kwartier rijden. Het meer ligt op 700 meter boven zeeniveau en is 64 meter diep. We reden langs het 6 km langgerekte meer naar restaurant het Rostiger Anker. Volgens insiders is hier de beste
duikstek, wat
betreft
fotografen. Op deze duikstek stroomt via de Toplitztraun en de Zimmritzbach
koud en helder water in het meer. Dit merk je ongetwijfeld als je hier langs
duikt. Via een zanderige bodem kan je makkelijk het water inlopen. Gelijk al bij de eerste blik onder de waterspiegel worden we enthousiast, want het zicht is goed. Aan de waterkant werd ons verteld dat je het meeste leven treft tussen de oppervlakte en 5 meter, daar was de temperatuur ook het aangenaamst. Terwijl we het riviertje passeren zien we de dwarreling die ontstaat bij de menging van koud en warm water. Hier zien we ook allerlei takken en boomstronken die door de rivier zijn meegenomen. Tussen deze takken zagen we een kwabaal, of Aalrutte zoals de Oostenrijkers zeggen. Als we verder duiken komen we in een rijkelijk begroeid stuk met fonteinkruid en waterpest. Als we tussen deze waterplanten door zwemmen zien we vele kleine baarsjes, soort van zoetwaterforel, kroeskarper en snoek. Een geslaagde duik welk voor herhaling vatbaar is.
Geheimzinnige Toplitzsee
Niet ver van de Grundlsee ligt de Toplitszee. Hoewel je daar wel kan duiken, hebben wij daar alleen een kijkje
genomen. De Toplitszee ligt in het bos en is
alleen via een wandeling vanaf de Grundlsee te bereiken. Eenmaal bij dit meer
gekomen zou je niet
verwachten dat de wanden van het Totengebergte tot een diepte van 103 meter
doorlopen. De watermassa op deze diepte is vrijwel bewegingsloos waardoor
afgezonken bomen en bladeren een leeftijd van meer dan 10.000 jaar oud hebben
bereikt. In de jaren 1943-1945 is de Toplitzsee gebruikt om oorlogsmateriaal
te testen. Bommen met een lading van 4000 kg springstof zijn tot ontploffing
gebracht. Maar ook zijn hier watermijnen, torpedo’s, de voorlopers van de
legendarische V1 en V2 getest. Het is dan niet onbegrijpelijk dat hier op de
bodem nog heel wat oorlogsmateriaal ligt.
Maar dat is nog niet alles, want waar is de Kroonschat gebleven en waar
zijn de kisten met goud ? Het verhaal gaat dat deze schatten mogelijk in de
Toplitzsee afgezonken zijn. Tot op heden is er alleen oorlogsmateriaal
gevonden, maar geen goud.Vordere Gosausee
Als derde duikstek hebben we gekozen voor de Gosausee. De Gosausee ligt in een schitterend natuurgebied, een
van de toeristische hoogtepunten in dit gebied.
Van hieruit kunnen onder andere wandeltochten gemaakt worden naar de hoger
gelegen gletsjer
in het Dachsteinmassief, een tocht van ruim 7 uur.
De Gosausee bestaat uit de
hintere Gosausee en de vordere Gossausee. De vordere Gosausee, onze
duikbestemming, is eigenlijk een stuwmeer. Het meer ligt op een hoogte van 960
meter. Omdat dit meer onder bergmeren valt, moet men rekening houden met
veranderde nultijden. In de zomer is het meer
96 meter diep, maar in de winter kan het
wateroppervlak een stuk lager liggen doordat er water uitgelaten wordt.
Tijdens onze duik was het zicht een meter of 8, maar het kan hier
oplopen tot 20 meter of meer. Hoewel hier forel, elrits en baars kan
voorkomen, hebben wij weinig leven gezien. Ook de begroeiing was minimaal. De
bodem bestaat uit kiezel, zand en rotsblokken.